Ding 23 ; Wat hebben we geleerd

Wat heb ik geleerd de afgelopen maanden.
1) Dat ik het woord Toshiba al 20 jaar verkeer uitspreek.
2) Dat, ondanks dat je de dingen vaak alleen thuis bekijkt, je 23 dingen vooral samen doet.
3) Dat ik geen twitterende facebooker ben, maar dat ik nu wel een idee heb van de impact ervan.
4) Dat je niet te krampachtig moet reageren als er kritiek in de blogs naar boven komt.
5) Dat je 23 dingen er niet zomaar even bij doet. Het kost tijd. Je moet het op je in laten werken en vooral je moet er over nadenken.
6) Dat we bij de eerste bijeenkomst al een doel moeten stellen. Iets waar we met de groep naar toe gaan werken. Bijvoorbeeld het beste idee dat uit de 23 dingen naar voren komt. Als prijs hoeft daar geen laptop tegen over te staan. Maar een smartphone moet misschien wel kunnen.

Aan het begin van het traject vond ik mijzelf geen onbekende in de wereld van web 2.0, maar toch ben ik wel een aantal dingen tegen gekomen die me positief verrast hebben. Werken met de google cloud bijvoorbeeld. De muziek wereld die geheel voor je beschikbaar komt. En vooral dat het maken van een blog ook leuk kan zijn. Die positieve zaken moeten we straks zien over te dragen aan onze eigen groepen. Ben heel benieuwd of dat gaat lukken.

Ding 22 ; Bibliotheek tweepuntnul

De opdracht is, hoe kijk jij tegen de bibliotheek 2.0 aan. Tsja, daar ben ik nog niet helemaal uit. Eigenlijk ben ik nog bezig om de zaken die de afgelopen weken langs zijn gekomen bij de 23 dingen een plekje te geven. Ik zie wel een aantal zaken waar we nu als bibliotheek mee achter lopen. De maatschappij is aan het veranderen in een soort informele community waarbij de onderlinge verbanden zeer losjes aan elkaar geknoopt zijn en ook zo weer losgelaten kunnen worden. In deze community staan we duidelijk nog aan de zijlijn te kijken en roepen af en toe iets aanmoedigend naar de spelers toe. Het wordt tijd dat we ook een shirtje aantrekken en mee gaan spelen. Maar welk spel! Daar moet ik nog eens goed over nadenken en met mijn collega's over doorpraten. Facebook zie ik zeker als een kanshebber. Librarything ook wel. Daarin zullen we denk ik niet verschillen met de meeste bibliotheken die 23 dingen gedaan hebben. Uit de 23 dingen koektrommel wordt een koekje gepakt dat aan de klant gepresenteerd wordt. Klein en voorzichtig beginnen dus.
Wat gebeurt er landelijk is het volgende item dat in dit ding aan de orde komt. Op de 23 dingen site staan twee filmpjes van Dennis Eijsten over mijnbibliotheek.nl. Een aanstekelijk verhaal over een widget die via hyves gedeeld kan worden waarmee de eigenaar van de hyves pagina op een aantrekkelijke manier zijn favoriete boeken kan laten zien aan zijn vriendenkring. Tegelijkertijd komt deze hyves gebruiker in beeld van de bibliotheek community omdat hij zijn gegevens moet laten registreren. Een verhaal, bijna te mooi om waar te zijn. Dat is het dan ook. Het filmpje is geupload op youtube op 30 juli 2009. ruim 2,5 jaar geleden dus. En van al deze mooie plannen is tot nu toe nog niets gerealiseerd. Een hoop gebakken lucht dus. Misschien komt het er ooit nog eens van, maar dan is die trein allang weer een paar stations verder gereden en heeft bol.com iets nog mooiers gerealiseerd. Ander punt is het opzetten van een 2.0 dienst voor e-boeken. Op landelijk nivo levert dit alleen nog maar vage plannen en een hoop geruzie op. Ook hier zal de bibliotheek zeker het juiste moment van instappen voorbij laten gaan en potentiële klanten kwijt raken aan bedrijven of instellingen die wel snel op de markt kunnen reageren. Op de website van bibliotheek 2.0 is een hele discussie te lezen over de landelijke ontwikkeling m.b.t. e-boeken. Een discussie vol met management en marketing termen, vol met subsidies en wie gaat het betalen. Maar wat ik echt mis zijn de ideeën om het uitlenen van e-boeken in een product om te zetten. Kortom er wordt landelijk gedaan waar bibliotheken goed in zijn, praten. Veel minder wordt geïnvesteerd in het opzetten van producten. Landelijk denk ik dat de stand 2-0 achter is.

Spiegeltje aan de wand, wie is de mooiste catalogus van het land

Voor deze oefening ga ik drie catalogi met elkaar vergelijken. Je bent tenslotte bibliothecaris of niet. De bicat catalogus van onze eigen bibliotheek. De Hollandnet catalogus met de aquabrowser en de Worldcat catalogus. Ik vul in zoekbalk de woorden "Watersnood Tuindorp" in. In de bicat catalogus geen treffers, op welke manier je ook zoekt. De Hollandnet catalogus geeft 12 treffers. 10 kranten artikelen en twee video's. Schiet ik hier wat mee op. Mijn videorecorder is al een aantal jaar met pensioen en de krantenartikelen kan ik alleen in de bibliotheek te zien krijgen. Maar Hollandnet heeft ook rechtsonder een knop die heet externe bronnen. Klik je die aan dan krijg je voor een klant onbegrijpelijke verwijzingen die heten Picarta of Lidia online. Laat je daar niet door weerhouden. Je krijgt dan twee zeer relevante titels te zien. Je bent dan halverwege. Eerst nog inloggen in de a-select server en daarna wordt je doorgestuurd naar de titelbeschrijving uit picarta. Iets voor de volhouders dus. Maar toch, ben je op zoek naar moeilijk toegankelijke bronnen en weet je een beetje de weg in catalogus nederland, dan is dit een zeer goede zoekmachine. Wat mij betreft een zeven-en-een-half. Worldcat zoek dan net weer wat makkelijker. Hier krijg je meteen drie titels te zien. Goede relevante treffers. Het enige nadeel is dat de titels niet te reserveren zijn.

Maar het ding gaat natuurlijk vooral over het sociaal delen van de catalogus. taggen, recensie toevoegen, lijstje maken. In hoeverre gebruiken onze klanten deze functie. In de bicatcatalogus kun je de meest recente toevoegeningen zien op de homepage. De afgelopen 24 uur is er 18 keer iets aan de catalogus toegevoegd door 10 mensen. 10 recensies, en 8 boeken zijn er aan een lijst toegevoegd. Is dit veel vraag ik mij af. Dat kan ik moeilijk beoordelen bij gebrek aan vergelijkingsmateriaal. Maar ik heb wel het idee dat het niet echt druk is op het sociale deel van de catalogus. De recensies zijn natuurlijk het leukst. Bij het boek Zielsverwanten van Loes den Hollander, niet meteen een schrijfster die ik uit de kast zou pakken, staan 4 recensies. Waarvan een aantal zo enthousiast dat ik denk van, moet het boek toch eens een kans geven.

Ding 20 ; Music to my ears

Leuk intro op de 23 dingenpagina. Ik herken dat wel, bij Wastora in Zaandam een uur in de platenbakken zoeken en maar niet kunnen beslissen waar je het geld van je krantenwijk aan zou gaan besteden. Wat ik ook mis zijn die luistertafels waarbij je op barkrukken zat te luisteren met een soort telefoon aan je oor. De andere hoorn gebruikte je vriend. Kon je samen naar de zelfde plaat luisteren. Iets waar geen social community site van nu tegenop kan.

Maar genoeg gemijmerd over vroeger. We gaan naar Last.fm Het soort website die mij meestal meteen naar een goed boek doen vluchten. Vol met afspeellijsten, knoppen, zoekbalken en nog veel meer. Het opzoeken van een song gaat nog wel, maar dan. Ik zie alleen maar een knop dat je het nummer kan kopen. Soms staat er wel een filmpje onder, maar die kan ik op youtube ook wel vinden. Spotify is meer iets naar mijn hart. Downloaden is zo gepiept en dankzij facebook hoef je ook geen gevens in te vullen. De andere kant van de medaille is dat je privacy meteen het raam uit gaat. Ik zie bijvoorbeeld ook wat collega Marion Bark de laatste tijd allemaal beluisterd heeft. Maar het is maar muziek en wat maakt het uit als de hele wereld weet dat ik elke avond Andre Hazes opzet. Adele schalt al snel uit de speaker van mijn laptop. En ook de oudere muziek is te vinden. Het prachtige Love letters van Ketty Lester is het volgend nummer.

Eigenlijk een beetje te mooi om waar te zijn. In de wikipedia stat de adder onder het gras. De muziek wordt af en teo onderbroken mewt reclame boodschappen. Daar is nog wel overheen te komen. De tweede adder is wat belangrijker. Alleen het eerste half jaar heb je onberperkt toegang tot de muziekbibliotheek. Daarna wordt je beperkt tot maximaal 10 uur mer maand en mag je een nummer maar vijf keer afspelen. Ben je inmiddels een spotify verslaafde geworden, dan moet je een betaald abonnement nemen. Willen we in de bibliotheek iets met spotify doen dan wordt dit dus een betaald abonnement. 4,99 euro per maand. Daar zal Andriesje niet van wakker liggen. Wat mij betreft zeker een kanshebber voor de 4you ruimte of de young adult plek.

Ding 19 ; Wil heeft een feestboek

Van nature ben ik niet zo heel sociaal en een netwerker ben ik al helemaal niet. Geen wonder dat mijn faceboekpagina schittert in de afwezigheid van dagelijkse updates. Maar voor wie hem wil zien, klik maar hier. Ik heb al wel door dat we voor dit onderdeel weinig collega's hoeven bij te scholen. Ik kom al heel wat bekende namen tegen die op facebook zitten. Intressanter is het om te bekijken wat bibliotheken op facebook doen. Op nlbiblioblogs staat een lijst van bibliotheken die een facebook pagina hebben. Gek genoeg staat Waterland er ook tussen. ANNEMARIE!!!! weet jij er meer van. Ik heb er twee bekeken, ons zwarte broertje de bibliotheek Zwartewaterland en de bibliotheek A tot ZOndanks dat facebook niet echt mijn ding is, zie ik er voor de bibliotheek wel wat in. Het is denk ik een mooi forum om te schrijven over activiteiten die in de bibliotheek hebben plaats gevonden. Andere mensen, die daar misschien bijgeweest zijn, kunnen daar weer op reageren. Je brengt ook mensen met elkaar in contact. De bibliotheek WFO heeft onderaan een makkelijk herkenbaar icoontje van facebook. Klik je daar op, dan wordt je meteen doorgeschakeld naar hun facebook pagina. Wat mij betreft dus zeker een kanshebber om iets mee te gaan doen na de 23 dingen.

Andere Sociale meetingpoints dan misschien! Schoolbank ken ik nog van vroeger maar is commercieel geworden. Laat maar. Maar ik zag kwam ook al googelend Dienstmakkers tegen. Nu ben ik ook in militaire dienst geweest en ja hoor, ik zag toch een paar bekende namen van .... jaren geleden. Ik kwam zelfs nog een foto tegen. En aangezien geen schande mij teveel is, hier is die dan.

Ik ben het sulletje zittend, tweede van rechts.

Ding 18 ; Librarydinges

Als bibliothecaris heb ik nooit zo de behoefte gevoeld om een catalogus te maken van mijn eigen boekenkast. Ze op alfabetische volgorde zetten, daar begin ik al helemaal niet aan. Waarom vind ik Librarythings dan toch leuk. Gewoon omdat het leuk is om bij een ander in zijn boekenkast te gluren. En voor wat hoort wat, dan moet je niet kinderachtig zijn en zelf ook een glimp van je eigen kast geven. Dus hier is hij dcan, het begin van mijn eigen catalogus.

Maar het allerleukst zijn toch wel de reviews van andere lezers. Ik heb laatst het boek De Nederlandse maagd van Marente Moor gekocht. Als ik de twee reviews op Librarything nalees had ik de 14,95 beter in mijn zak kunnen houden. Ik moet het boek trouwens nog lezen.

Web 2.0 voor jane Austen nerds

Op het internet te vinden, alle handgeschreven manuscripten van Jane Austen met in spiegelbeeld de teksten inclusief alle doorhalingen. Wat is het internet toch een mooi ding.

Volgens Nu.nl is er ook een onbekend portret van Jane Austen ontdekt. Er zijn tot nu toe maar twee portretten die aan haar worden toegeschreven. Nu is er dus een derde bijgekomen. Op tweede kerstedag wordt dit portret tijdens een documentaire op de BBC onthuld.

Ding 17 ; Apies kijken

Een mashup met google maps, dat kan best wel eens handig zijn. Die van 23 dingen met pinnetjes van alle bibliotheken die het 23 dingen traject hebben gevolgd, maakte wel een beetje nederig. Waterland sluit achteraan in de rij. Het overzicht op Google Maps Mania was weer een teleurstelling. De eerste 5 linken gingen naar niet meer bestaande pagina's. Blijkbaar is dit toch meer iets voor internetknutselaars die het leuk vinden om zo iets te maken. Is het eenmaal af, dan gaat de lol er snel af. Maar de site TubeJP was wel weer leuk. Jane was twee jaar geleden een week in London en heeft daar veel met de Tube gereisd. Dat ging niet altijd zonder slag of stoot. Vaak stonden we wanhopig naar de gekleurde lijntjes op het bord te turen of stonden we gewoon aan de verkeerde kant van het perron. Dit zou nu echt een goed hulpmiddel zijn geweest. Zeker als het ook als app te gebruiken is.

Google maps of google earth, that's te question. Voor het gemak natuurlijk google maps. Snel te gebruiken en je kunt ook trefwoorden in plaats van een adres gebruiken. Google earth heb ik nu weer eens geinstalleerd. Ik was toch wel verrast over de snelheid waarmee het nu werkt in vergelijking met twee jaar terug. En wat ook handig is, je kan een kopie van een streetview foto naar jezelf mailen. Dat kan volgens mij met maps niet. Als bewijs de streetviewafbeelding van mijn eigen voordeur.